Η τελευταία εκκλησία που χτίστηκε στο Γαβαλοχώρι είναι η εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου, που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, στον δρόμο προς την Αλμυρίδα. Χτίστηκε από τον Γαβαλοχωριανό, Βασίλειο Φρονιμάκη, και άλλους κατοίκους του χωριού, το 1980, σε οικόπεδο που δώρισε ο γιατρός, Γεώργιος Παστρικάκης. Τόσο ο Παστρικάκης όσο και η σύζυγός του, Εμμανουηλία, είναι θαμμένοι μπροστά από την εκκλησία. Η επιγραφή στον χώρο υπενθυμίζει στους επισκέπτες να θέσουν το κοινό συμφέρον πάνω από το προσωπικό, και να φύγουν από τον κόσμο, έχοντας προσφέρει στην κοινωνία. Μπορείτε να επισκεφθείτε την εκκλησία μονάχα τις ημέρες που τελείται κάποια λειτουργία ή τελετή.
Από την κεντρική πλατεία στο Γαβαλοχώρι, παίρνετε τον δρόμο προς τα βόρεια, που φτάνει στην Αλμυρίδα. Περίπου στα μισά του δρόμου, στα δεξιά, θα δείτε την εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου. Θα την αναγνωρίσετε εύκολα, καθότι έξω από αυτήν, υπάρχει η προτομή του Γεώργιου Παστρικάκη, δίπλα στον τάφο του.
Στο σημείο αυτό, υπάρχουν ακόμη δύο παρεκκλήσια. Το μεν, στην δεξιά πλευρά, είναι αφιερωμένο στην Αγία Αναστασία, ενώ το δε, στην αριστερή πλευρά, είναι αφιερωμένο στην Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου.
Ο Άγιος Νεκτάριος, ο οποίος είναι γνωστός και ως «Άγιος Νεκτάριος της Αίγινας», είναι ένας σύγχρονος άγιος. Το επίσημο όνομά του ήταν «Αναστάσιος Κεφαλάς» και γεννήθηκε το 1846, στη σημερινή Σηλυβρία της Τουρκίας. Με σπουδές στην Κωνσταντινούπολη, έγινε κατόπιν δάσκαλος στο νησί της Χίου, ενώ στη συνέχεια, υπηρέτησε ως μοναχός και διάκονος στη Νέα Μονή, όπου και έλαβε το όνομα «Νεκτάριος». Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1885, συγγράφοντας ως φοιτητής πολλά φυλλάδια, βιβλία και σχόλια της Αγίας Γραφής. Μετά την αποφοίτησή του, ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και χειροτονήθηκε ιερέας, υπηρετώντας στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο Κάιρο. Επίσης, το 1889, υπηρέτησε για ένα μόλις έτος ως επίσκοπος Πενταπόλεως, στη σημερινή Λιβύη. Η δημοτικότητά του έκανε τους συναδέλφους του να ζηλεύουν. Με αυτόν τον τρόπο, έπεισαν τον ανώτερό του ότι ήθελε να τον εκτοπίσει και εκείνος τον απέβαλε από τη θέση του, χωρίς εξηγήσεις. Ο Άγιος Νεκτάριος επέστρεψε στην Ελλάδα το 1891, περνώντας αρκετά χρόνια ως ιεροκήρυκας. Κατόπιν, έγινε διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, επί 15 συναπτά έτη, όντας υπεύθυνος για την εκπαίδευση των ιερέων στην Αθήνα.
Το 1904, μετά από παράκληση πολλών μοναχών, ο Άγιος Νεκτάριος ίδρυσε την Μονή της Αγίας Τριάδας, στο νησί της Αίγινας. Εκεί, χειροτόνησε δύο γυναίκες ως διακόνισσες, το 1911, γεγονός ιδιαίτερα ασυνήθιστο, καθότι εκείνη την εποχή, ελάχιστες Ελληνορθόδοξες μοναχές γίνονταν διακόνισσες. Τον Δεκέμβριο του 1908, σε ηλικία 62 ετών, ο Άγιος Νεκτάριος παραιτήθηκε από τη θέση του, ως διευθυντής σχολής, και αποσύρθηκε στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος. Εκεί, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του ως μοναχός – γράφοντας, κηρύττοντας και ακούγοντας εξομολογήσεις. Φρόντιζε, επίσης, τους κήπους και βοήθησε στην κατασκευή διαφόρων κτιρίων για το μοναστήρι. Ο Άγιος Νεκτάριος πέθανε από καρκίνο του προστάτη στις 8 Νοεμβρίου 1920, σε ηλικία 74 ετών. Όταν πέθανε, το νοσοκομείο γέμισε με μια δυνατή ευωδία, που επίσης έγινε αισθητή, όταν άνοιξαν τον τάφο του, για να αφαιρεθούν τα λείψανα. Αυτό το άρωμα είναι γνωστό ως «η οσμή της ιερότητας» και θεωρείται απόδειξη ότι ένα άτομο έχει ανέλθει στην αγιότητα. Η εορτή του Αγίου Νεκταρίου είναι στις 9 Νοεμβρίου. Οι θρησκευτικές λειτουργίες τελούνται στην εκκλησία το προηγούμενο απόγευμα και το πρωί ανήμερα της γιορτής. Ο εσπερινός ξεκινά περίπου στις 7μ.μ. και η πρωινή λειτουργία περίπου στις 7:30π.μ.
Όπως προαναφέρθηκε, το παρεκκλήσι στα δεξιά είναι αφιερωμένο στην Αγία Αναστασία, ωστόσο λίγα είναι γνωστά για τη ζωή της. Γεννημένη από μια πλούσια οικογένεια στην Ρώμη, τον 3ο αιώνα μ.Χ., η Αγία Αναστασία έζησε έναν βραχύβιο και κακοποιητικό γάμο, μένοντας χήρα σε νεαρή ηλικία. Αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στο να βοηθά άλλους και να επισκέπτεται τους φτωχούς και τους φυλακισμένους, φέρνοντάς φαγητό, πλένοντας τις πληγές και παρηγορώντας τους. Όταν διαδόθηκαν τα νέα για τις πράξεις της, συνελήφθη κατά τη διάρκεια του διωγμού των Χριστιανών, από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό. Υπέμεινε πολλά βασανιστήρια, προτού εντέλει καεί ζωντανή στο Σίρμιο της σημερινής Σερβίας. Η Αγία Αναστασία ήταν γνωστή ως θεραπεύτρια και εξορκίστρια. Επειδή συχνά έσωζε τους πιστούς από δηλητηρίαση και άλλες βλαβερές ουσίες, ονομάζεται «Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια». Η γιορτή της είναι στις 22 Δεκεμβρίου. Οι θρησκευτικές λειτουργίες τελούνται στην εκκλησία το προηγούμενο απόγευμα και το πρωί ανήμερα της γιορτής. Ο εσπερινός ξεκινά περίπου στις 7μ.μ. και η πρωινή λειτουργία περίπου στις 7:30π.μ.
Το παρεκκλήσι στα αριστερά, τιμά την μνήμη της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, η οποία γεννήθηκε τον 9ο αιώνα μ.Χ. στην Καππαδοκία, στην σημερινή Τουρκία. Την έφεραν στην Κωνσταντινούπολη ως υποψήφια νύφη του αυτοκράτορα Μιχαήλ αλλά, όταν αυτός νυμφεύτηκε κάποιαν άλλη γυναίκα, έγινε μοναχή και ηγουμένη στο μοναστήρι της Χρυσοβαλάντου. Τρεφόταν κυρίως με ψωμί και νερό, ενώ περιστασιακά έτρωγε λαχανικά. Πολλά θαύματα αποδίδονται στην Αγία Ειρήνη, συμπεριλαμβανομένης μιας αιώρησης. Συγκεκριμένα, τις ημέρες των εορτών, η Αγία Ειρήνη αγρυπνούσε, ως συνήθως, στον προαύλιο χώρο του μοναστηριού. Κατά τη διάρκεια μιας εξ αυτών των αγρυπνιών, υψώθηκε ένα μέτρο από το έδαφος, με δύο κυπαρίσσια να έχουν λυγίσει στο έδαφος, μπροστά της, έχοντας στις κορυφές τους δεμένα μαντήλια. Τέλος, πολλά από τα θαύματα που της αποδίδονται, έχουν να κάνουν με την βοήθεια σε γυναίκες, που δεν μπορούσαν να μείνουν έγκυες. Η Αγία Ειρήνη πέθανε 100 ετών. Η εορτή της Αγίας Ειρήνης είναι στις 28 Ιουλίου. Οι θρησκευτικές λειτουργίες τελούνται στην εκκλησία το προηγούμενο απόγευμα και το πρωί ανήμερα της γιορτής. Ο εσπερινός ξεκινά περίπου στις 7μ.μ. και η πρωινή λειτουργία περίπου στις 7:30π.μ.
Η τελευταία εκκλησία που χτίστηκε στο Γαβαλοχώρι είναι η εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου, που βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, στον δρόμο προς την Αλμυρίδα. Χτίστηκε από τον Γαβαλοχωριανό, Βασίλειο Φρονιμάκη, και άλλους κατοίκους του χωριού, το 1980, σε οικόπεδο που δώρισε ο γιατρός, Γεώργιος Παστρικάκης. Τόσο ο Παστρικάκης όσο και η σύζυγός του, Εμμανουηλία, είναι θαμμένοι μπροστά από την εκκλησία. Η επιγραφή στον χώρο υπενθυμίζει στους επισκέπτες να θέσουν το κοινό συμφέρον πάνω από το προσωπικό, και να φύγουν από τον κόσμο, έχοντας προσφέρει στην κοινωνία. Μπορείτε να επισκεφθείτε την εκκλησία μονάχα τις ημέρες που τελείται κάποια λειτουργία ή τελετή.
Από την κεντρική πλατεία στο Γαβαλοχώρι, παίρνετε τον δρόμο προς τα βόρεια, που φτάνει στην Αλμυρίδα. Περίπου στα μισά του δρόμου, στα δεξιά, θα δείτε την εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου. Θα την αναγνωρίσετε εύκολα, καθότι έξω από αυτήν, υπάρχει η προτομή του Γεώργιου Παστρικάκη, δίπλα στον τάφο του.
Στο σημείο αυτό, υπάρχουν ακόμη δύο παρεκκλήσια. Το μεν, στην δεξιά πλευρά, είναι αφιερωμένο στην Αγία Αναστασία, ενώ το δε, στην αριστερή πλευρά, είναι αφιερωμένο στην Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου.
Ο Άγιος Νεκτάριος, ο οποίος είναι γνωστός και ως «Άγιος Νεκτάριος της Αίγινας», είναι ένας σύγχρονος άγιος. Το επίσημο όνομά του ήταν «Αναστάσιος Κεφαλάς» και γεννήθηκε το 1846, στη σημερινή Σηλυβρία της Τουρκίας. Με σπουδές στην Κωνσταντινούπολη, έγινε κατόπιν δάσκαλος στο νησί της Χίου, ενώ στη συνέχεια, υπηρέτησε ως μοναχός και διάκονος στη Νέα Μονή, όπου και έλαβε το όνομα «Νεκτάριος». Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1885, συγγράφοντας ως φοιτητής πολλά φυλλάδια, βιβλία και σχόλια της Αγίας Γραφής. Μετά την αποφοίτησή του, ταξίδεψε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και χειροτονήθηκε ιερέας, υπηρετώντας στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο Κάιρο. Επίσης, το 1889, υπηρέτησε για ένα μόλις έτος ως επίσκοπος Πενταπόλεως, στη σημερινή Λιβύη. Η δημοτικότητά του έκανε τους συναδέλφους του να ζηλεύουν. Με αυτόν τον τρόπο, έπεισαν τον ανώτερό του ότι ήθελε να τον εκτοπίσει και εκείνος τον απέβαλε από τη θέση του, χωρίς εξηγήσεις. Ο Άγιος Νεκτάριος επέστρεψε στην Ελλάδα το 1891, περνώντας αρκετά χρόνια ως ιεροκήρυκας. Κατόπιν, έγινε διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής, επί 15 συναπτά έτη, όντας υπεύθυνος για την εκπαίδευση των ιερέων στην Αθήνα.
Το 1904, μετά από παράκληση πολλών μοναχών, ο Άγιος Νεκτάριος ίδρυσε την Μονή της Αγίας Τριάδας, στο νησί της Αίγινας. Εκεί, χειροτόνησε δύο γυναίκες ως διακόνισσες, το 1911, γεγονός ιδιαίτερα ασυνήθιστο, καθότι εκείνη την εποχή, ελάχιστες Ελληνορθόδοξες μοναχές γίνονταν διακόνισσες. Τον Δεκέμβριο του 1908, σε ηλικία 62 ετών, ο Άγιος Νεκτάριος παραιτήθηκε από τη θέση του, ως διευθυντής σχολής, και αποσύρθηκε στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος. Εκεί, έζησε το υπόλοιπο της ζωής του ως μοναχός – γράφοντας, κηρύττοντας και ακούγοντας εξομολογήσεις. Φρόντιζε, επίσης, τους κήπους και βοήθησε στην κατασκευή διαφόρων κτιρίων για το μοναστήρι. Ο Άγιος Νεκτάριος πέθανε από καρκίνο του προστάτη στις 8 Νοεμβρίου 1920, σε ηλικία 74 ετών. Όταν πέθανε, το νοσοκομείο γέμισε με μια δυνατή ευωδία, που επίσης έγινε αισθητή, όταν άνοιξαν τον τάφο του, για να αφαιρεθούν τα λείψανα. Αυτό το άρωμα είναι γνωστό ως «η οσμή της ιερότητας» και θεωρείται απόδειξη ότι ένα άτομο έχει ανέλθει στην αγιότητα. Η εορτή του Αγίου Νεκταρίου είναι στις 9 Νοεμβρίου. Οι θρησκευτικές λειτουργίες τελούνται στην εκκλησία το προηγούμενο απόγευμα και το πρωί ανήμερα της γιορτής. Ο εσπερινός ξεκινά περίπου στις 7μ.μ. και η πρωινή λειτουργία περίπου στις 7:30π.μ.
Όπως προαναφέρθηκε, το παρεκκλήσι στα δεξιά είναι αφιερωμένο στην Αγία Αναστασία, ωστόσο λίγα είναι γνωστά για τη ζωή της. Γεννημένη από μια πλούσια οικογένεια στην Ρώμη, τον 3ο αιώνα μ.Χ., η Αγία Αναστασία έζησε έναν βραχύβιο και κακοποιητικό γάμο, μένοντας χήρα σε νεαρή ηλικία. Αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στο να βοηθά άλλους και να επισκέπτεται τους φτωχούς και τους φυλακισμένους, φέρνοντάς φαγητό, πλένοντας τις πληγές και παρηγορώντας τους. Όταν διαδόθηκαν τα νέα για τις πράξεις της, συνελήφθη κατά τη διάρκεια του διωγμού των Χριστιανών, από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Διοκλητιανό. Υπέμεινε πολλά βασανιστήρια, προτού εντέλει καεί ζωντανή στο Σίρμιο της σημερινής Σερβίας. Η Αγία Αναστασία ήταν γνωστή ως θεραπεύτρια και εξορκίστρια. Επειδή συχνά έσωζε τους πιστούς από δηλητηρίαση και άλλες βλαβερές ουσίες, ονομάζεται «Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια». Η γιορτή της είναι στις 22 Δεκεμβρίου. Οι θρησκευτικές λειτουργίες τελούνται στην εκκλησία το προηγούμενο απόγευμα και το πρωί ανήμερα της γιορτής. Ο εσπερινός ξεκινά περίπου στις 7μ.μ. και η πρωινή λειτουργία περίπου στις 7:30π.μ.
Το παρεκκλήσι στα αριστερά, τιμά την μνήμη της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, η οποία γεννήθηκε τον 9ο αιώνα μ.Χ. στην Καππαδοκία, στην σημερινή Τουρκία. Την έφεραν στην Κωνσταντινούπολη ως υποψήφια νύφη του αυτοκράτορα Μιχαήλ αλλά, όταν αυτός νυμφεύτηκε κάποιαν άλλη γυναίκα, έγινε μοναχή και ηγουμένη στο μοναστήρι της Χρυσοβαλάντου. Τρεφόταν κυρίως με ψωμί και νερό, ενώ περιστασιακά έτρωγε λαχανικά. Πολλά θαύματα αποδίδονται στην Αγία Ειρήνη, συμπεριλαμβανομένης μιας αιώρησης. Συγκεκριμένα, τις ημέρες των εορτών, η Αγία Ειρήνη αγρυπνούσε, ως συνήθως, στον προαύλιο χώρο του μοναστηριού. Κατά τη διάρκεια μιας εξ αυτών των αγρυπνιών, υψώθηκε ένα μέτρο από το έδαφος, με δύο κυπαρίσσια να έχουν λυγίσει στο έδαφος, μπροστά της, έχοντας στις κορυφές τους δεμένα μαντήλια. Τέλος, πολλά από τα θαύματα που της αποδίδονται, έχουν να κάνουν με την βοήθεια σε γυναίκες, που δεν μπορούσαν να μείνουν έγκυες. Η Αγία Ειρήνη πέθανε 100 ετών. Η εορτή της Αγίας Ειρήνης είναι στις 28 Ιουλίου. Οι θρησκευτικές λειτουργίες τελούνται στην εκκλησία το προηγούμενο απόγευμα και το πρωί ανήμερα της γιορτής. Ο εσπερινός ξεκινά περίπου στις 7μ.μ. και η πρωινή λειτουργία περίπου στις 7:30π.μ.
