Άλλη μία εύκολη πεζοπορική διαδρομή, είναι αυτή ως την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, η οποία απέχει 1,3 χιλιόμετρα από το Γαβαλοχώρι. Η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου χρονολογείται τουλάχιστον από τον 17ο αιώνα.
Το εσωτερικό της ενσωματώνει μια μικρή φυσική σπηλιά, όπου οι χριστιανοί προσεύχονταν κρυφά κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, και η πρόσβαση σε αυτό είναι γενικά ελεύθερη.
Εκεί που κάνει διχάλα ο δρόμος, πάρτε το δεξί μονοπάτι, συνεχίστε ευθεία και ανεβείτε στον λόφο. Ακολουθήστε αυτόν τον δρόμο και στη συνέχεια κατηφορίστε προς την κοίτη ενός ρέματος.
Στη δεξιά πλευρά του δρόμου, λίγο πριν την κοίτη του ρέματος, θα δείτε ένα μικρό μονοπάτι, που οδηγεί στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου.
Στα τέλη του 17ου αιώνα, όταν η Μονή στην κοντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη καταστράφηκε από τους Τούρκους, οι μοναχές που έμεναν εκεί, κατέφυγαν στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, όπου και εγκαταστάθηκαν. Ο ναός ανακαινίστηκε το 1865, με χρηματοδότηση δύο Γαβαλοχωριανών.
Η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου πήρε το όνομά της από έναν χριστιανό μοναχό, που γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην Αίγυπτο. Συχνά, αναφέρεται ως «Άγιος Αντώνιος της Αιγύπτου», «Άγιος Αντώνιος της Ερήμου» ή «Άγιος Αντώνιος ο Ερημίτης». Έζησε ασκητική ζωή στην έρημο και αφιέρωσε αρκετά χρόνια στη διδασκαλία και στην οργάνωση των μοναχών, γι’ αυτό και θεωρείται ως ο «Πατέρας του Μοναχισμού».
Όταν φτάσετε στην κοίτη του ρέματος, θα δείτε ένα μεγάλο εγκαταλελειμμένο κτίριο στα δεξιά σας. Σε εκείνο το σημείο, στρίψτε αριστερά στο μονοπάτι που θα δείτε.
Άλλη μία εύκολη πεζοπορική διαδρομή, είναι αυτή ως την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, η οποία απέχει 1,3 χιλιόμετρα από το Γαβαλοχώρι. Η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου χρονολογείται τουλάχιστον από τον 17ο αιώνα.
Το εσωτερικό της ενσωματώνει μια μικρή φυσική σπηλιά, όπου οι χριστιανοί προσεύχονταν κρυφά κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, και η πρόσβαση σε αυτό είναι γενικά ελεύθερη.
Εκεί που κάνει διχάλα ο δρόμος, πάρτε το δεξί μονοπάτι, συνεχίστε ευθεία και ανεβείτε στον λόφο. Ακολουθήστε αυτόν τον δρόμο και στη συνέχεια κατηφορίστε προς την κοίτη ενός ρέματος.
Στη δεξιά πλευρά του δρόμου, λίγο πριν την κοίτη του ρέματος, θα δείτε ένα μικρό μονοπάτι, που οδηγεί στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου.
Στα τέλη του 17ου αιώνα, όταν η Μονή στην κοντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη καταστράφηκε από τους Τούρκους, οι μοναχές που έμεναν εκεί, κατέφυγαν στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, όπου και εγκαταστάθηκαν. Ο ναός ανακαινίστηκε το 1865, με χρηματοδότηση δύο Γαβαλοχωριανών.
Η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου πήρε το όνομά της από έναν χριστιανό μοναχό, που γεννήθηκε το 251 μ.Χ. στην Αίγυπτο. Συχνά, αναφέρεται ως «Άγιος Αντώνιος της Αιγύπτου», «Άγιος Αντώνιος της Ερήμου» ή «Άγιος Αντώνιος ο Ερημίτης». Έζησε ασκητική ζωή στην έρημο και αφιέρωσε αρκετά χρόνια στη διδασκαλία και στην οργάνωση των μοναχών, γι’ αυτό και θεωρείται ως ο «Πατέρας του Μοναχισμού».
Όταν φτάσετε στην κοίτη του ρέματος, θα δείτε ένα μεγάλο εγκαταλελειμμένο κτίριο στα δεξιά σας. Σε εκείνο το σημείο, στρίψτε αριστερά στο μονοπάτι που θα δείτε.
