Ο πάτερ Κωνσταντίνος Μπαντσίλα δέχθηκε με χαρά να μας μιλήσει ένα ζεστό καλοκαιρινό βράδυ, στη βεράντα του σπιτιού του, που βρίσκεται στην εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου και του Αγίου Χαραλάμπους. Ευγενικός και φιλόξενος, μας μίλησε για την πορεία του έργου του στο Γαβαλοχώρι και τη ζωή που απολαμβάνει εδώ αυτός και η οικογένειά του.
Η κλίση του πάτερ Κωνσταντίνου να υπηρετήσει τους συνανθρώπους του μέσω της ιεροσύνης φάνηκε από νωρίς στη ζωή του. Αρχικά, σπούδασε θεολογία στη Ρουμανία και στη συνέχεια έμαθε ελληνικά και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην Ελλάδα, προκειμένου να γίνει ιερέας. Πριν μετακομίσει στο Γαβαλοχώρι, ο πάτερ Κωνσταντίνος υπηρέτησε ως ιερέας στην Εξώπολη. Αν και στο Γαβαλοχώρι βρίσκεται η βάση της δράσης του, υπηρετεί, επίσης, τις εκκλησίες στο Ξηροστέρνι, τον Άγιο Παύλο και το Άσπρο λόγω έλλειψης ιερέων.
Ο πάτερ Κωνσταντίνος πραγματικά απολαμβάνει το έργο του. Του αρέσει να λειτουργεί κάθε Σαββατοκύριακό καθώς και στις υπόλοιπες γιορτές και αυτές του Πάσχα και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου τόσο στην εκκλησία των Αγίων Σεργίου και Βάκχου όσο και στην εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου. Σε αυτές τις ιδιαίτερες ημέρες, παρατηρεί την ευρεία προσέλευση των κατοίκων στους ναούς, γεγονός που δημιουργεί ένα ιδιαίτερα χαρμόσυνο πνεύμα.
Στην ελληνορθόδοξη εκκλησία, οι ιερείς επιτρέπεται να νυμφεύονται, αν το κάνουν πριν από τη χειροτονία τους σε διάκονο, που είναι το πρώτο βήμα της ιεροσύνης. Ο πάτερ Κωνσταντίνος είναι παντρεμένος για πάνω από 20 χρόνια και έχει τέσσερα παιδιά.
Ο πάτερ Κωνσταντίνος υποστηρίζεται στα καθήκοντά του ως ιερέας από ένα τετραμελές εκκλησιαστικό συμβούλιο, που αποτελείται από κατοίκους του Γαβαλοχωρίου. Εκείνοι είναι που τον βοηθούν να συντηρεί τις εκκλησίες, να τις στολίζει ανήμερα της ονομαστικής εορτής τους και να διατηρεί ζωντανές τις παραδόσεις, και να υποστηρίζουν όλα τα έργα της εκκλησίας.
Όταν ρωτήθηκε «ποιες είναι οι προκλήσεις του να είσαι ιερέας στο Γαβαλοχώρι;», ο πάτερ Κωνσταντίνος απάντησε ότι οι προκλήσεις παραμένουν ίδιες με αυτές που αντιμετωπίζουν οι ιερείς και σε άλλα χωριά. Ωστόσο, σημείωσε ότι στο Γαβαλοχώρι, όπου ένας μεγάλος αριθμός των κατοίκων ασχολείται με τον τουρισμό, το πνεύμα της συμμετοχής και του εθελοντισμού εύλογα ατονεί κατά την καλοκαιρινή περίοδο. Για παράδειγμα, σημείωσε ότι αν σε ένα ενοικιαζόμενο κατάλυμα καταφθάσουν νέοι επισκέπτες ή αν πρέπει αυτό να καθαριστεί, τότε οι διαχειριστές του ενδέχεται να μην παρευρεθούν στην κυριακάτικη εκκλησιαστική λειτουργία. Αυτή είναι μία κατάσταση στην οποία ο ίδιος ο πάτερ Κωνσταντίνος προσπαθεί να προσαρμοστεί, αλλά και να προσαρμόσει το έργο του.
Ο πάτερ Κωνσταντίνος και η οικογένειά του απολαμβάνουν τη ζωή στο Γαβαλοχώρι. Ο πάτερ εκτιμάει πολύ στους κατοίκους του χωριού ότι είναι εργατικός λαός με όρεξη για δουλειά. Κάθε χρόνο, ο πάτερ Κωνσταντίνος και η οικογένειά του απολαμβάνουν να ταξιδεύουν με προορισμό τη Ρουμανία, σε μια διαδρομή που το ταξίδι από τον Πειραιά μπορεί να διαρκέσει από 17 έως 30 ώρες, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και την κίνηση. Η επίσκεψη στην πατρίδα πάντοτε είναι ένα σημαντικό γεγονός επανασύνδεσης με τους ανθρώπους και τις μνήμες.
Όταν δεν είναι απασχολημένος με τα καθήκοντά του ως ιερέας, ο πάτερ Κωνσταντίνος απολαμβάνει να φροντίζει το αμπέλι του και να φτιάχνει κρασί, όπως ακριβώς έκαναν ο παππούς και ο πατέρας του στο παρελθόν, καθώς και με τις ελιές και τον κήπο του. Αν και ο πάτερ Κωνσταντίνος δεν είναι ειδικός στα κρασιά και φτιάχνει κρασί απλώς ως χόμπι, εκτιμά το πώς κάποιοι άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν πολύ μικρές διαφορές μεταξύ των κρασιών. Τέλος, δεν κρύβει ότι αισθάνεται αυτήν την ιδιαίτερη αγάπη για την τέχνη της οινοποίησης, λόγω και του σημαίνοντα ρόλου που διαδραματίζει το κρασί στη λειτουργία της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο πάτερ Κωνσταντίνος είναι, αδιαμφισβήτητα, ο πνευματικός ηγέτης ολόκληρης της κοινότητας του Γαβαλοχωρίου. Λειτουργεί κάθε Σαββατοκύριακο και σε όλες τις μικρές και μεγάλες γιορτές, βαφτίζει τα νεογέννητα, τελεί γάμους και κηδείες και συνεχίζει να υπηρετεί την κοινότητα με πολλούς αθέατους τρόπους. Γι ’αυτόν τον λόγο είμαστε πράγματι ευγνώμονες προς εκείνον.